Welkom! Kun je iets meer over jezelf vertellen?

“Ik ben Rens. Na mijn mbo-theateropleiding heb ik twee tussenjaren gehad om te bedenken wat ik wilde en had ik bedacht HBO Pedagogiek te gaan studeren. Tijdens mijn eerst jaar liep ik stage bij Koperwiek. De connectie met bewoners, die ik nog van vroeger kende, heeft me weer hier gebracht en ik raakte verliefd op het werk. Ik besloot na het behalen van mijn Propedeuse mijn studie stop te zetten, en ik ben hier blijven hangen. Mijn passie voor theater en muziek uit ik nog in mijn eigen theaterclub waar we ook muziek mee maken.”

Kun je iets vertellen over de locatie waar jij werkt?

“Dit is uiteraard de leukste locatie om mee te beginnen! We hebben hier een groep kinderen en jongeren, variërend in leeftijd van 11 tot 22 jaar. De leeftijden zijn heel divers en de niveaus lopen sterk uiteen, bijvoorbeeld een licht verstandelijk beperking, maar eigenlijk heeft iedereen hier zijn eigen unieke kwaliteiten. Ik zal deze plek beschrijven als een warm thuis; het voelt voor mij als thuiskomen. Je maakt hier deel uit van het gezinsleven dat we samen creëren, en elke dag brengt weer nieuwe verrassingen met zich mee.”

Kun je iets vertellen over de doelgroep waar jij mee werkt?

"We hebben kinderen die naar school gaan en deelnemen aan dagbesteding. Sommigen hebben nog andere ondersteuning. We hebben kinderen met een lichte verstandelijke beperking en autisme; het is een hele diverse groep. Onze oudste is bijvoorbeeld wat ouder in leeftijd maar heeft jonger gedrag. In het begin moesten we ontdekken wat elk kind nodig heeft en hoe we hen het beste kunnen benaderen. Met sommige kinderen maken we grapjes, terwijl anderen behoefte hebben aan diepere gesprekken. Het is echt een zoekproces. Soms verloopt alles soepel en krijgen we alles voor elkaar, maar op andere dagen denken we: 'Wat ben ik aan het doen?' Het hoort erbij en zorgt voor de nodige uitdaging."

Hoe is de verhouding tussen fysieke en mentale begeleiding?

“Het merendeel is mentale begeleiding, met uitzondering van enkele gevallen waarbij fysieke begeleiding nodig is.”

Wat maakt deze doelgroep bijzonder?

“Bewoners hier zijn enorm dankbaar, en dat maakt het werk zeer bijzonder. Ze waarderen niet alleen dat je aanwezig bent, maar ook de inzet die je toont. Af en toe zijn er wel kleine strubbelingen, maar over het algemeen heerst er een warme familiesfeer.”

Wat was jouw beeld bij de doelgroep voordat je startte? En is deze nu anders dan je destijds voor ogen had?

“Mijn beeld van de doelgroep was echt wel anders. Je begint altijd met bepaalde verwachtingen, maar de kinderen hebben me keer op keer verrast met wat ze kunnen en laten zien.”

Hoe is het contact met de doelgroep? Heb je bijvoorbeeld een goede band met hen?

“Het is echt een soort familieband.”

Hoe is de samenwerking met het huidige team?

“We hebben een heel hecht team, we doen het echt samen en dat vind ik heel mooi om te ervaren.”

En wat is de toegevoegde waarde van dit werk voor jou als persoon? (Persoonlijke ontwikkeling)

“Wanneer ik even niet zo lekker in mijn vel zit, en dan op mijn werk aankom, voel ik me meteen beter. Ik krijg weer energie en motivatie van de groep. Het geeft me rust, en 's avonds ga ik echt weer met goede energie naar huis.”

Welke vaardigheden hoop je nog te ontwikkelen in je huidige rol?

“Ik hoop in de toekomst meer scholing te volgen en mijn kennis te vergroten. Ik wil graag meer leren, omdat ik momenteel als begeleider voornamelijk op mijn gevoel handel. Met meer kennis kan ik doelgerichter en bewuster handelen, en effectiever bijdragen aan het oplossen van diverse problemen.”

Welke momenten in jouw werktijd op de locatie zijn jou het meeste bijgebleven?

“Het zijn vooral die momenten waarbij je ziet dat iemand er doorheen zit en dan tegen die persoon zegt: "Laten we er even uit gaan en iets leuks gaan doen." Op dat moment zie je de rust terugkeren. Zulke momenten blijven me het meest bij. Het geeft me het gevoel dat ik echt iets heb kunnen betekenen en dat de persoon zich weer goed voelt. Natuurlijk zijn er ook minder prettige situaties, maar dit zijn de momenten die echt bijblijven.”

Heb je ook wel eens minder leuke momenten meegemaakt met cliënten?

“De problematieken van de kinderen zijn soms uitdagend en dat kon soms best lastig zijn. Ik ben erg empathisch en sterk betrokken met de kinderen. Het is een leerpunt voor mij om het niet mee naar huis te nemen.”

Wat heb je geleerd van die leuke en minder leuke momenten?

“Het is belangrijk om voortdurend naar jezelf te kijken en te reflecteren hoe je hebt gereageerd in bepaalde situaties. Zou je anders hebben kunnen handelen? Zelfreflectie vormt de basis van dit werk. We maken allemaal fouten, maar het vermogen om terug te kijken en te reflecteren is essentieel. De kinderen zijn echt als een spiegel die je voorgehouden wordt.”

Welke tip zou je geven aan jezelf op de eerste dag van deze baan?

“Houdt de moeilijke situaties op het werk en blijf reflecteren. Blijf kritisch kijken naar je eigen handelen en bespreek deze ook met je collega's. Het is essentieel om feedback te geven en te ontvangen, want we kunnen allemaal van elkaar leren.”

Wat zou je nieuwe studenten (jouw nieuwe collega’s) willen meegeven?

“Wees eerlijk naar jezelf, wees niet bang om fouten te maken, durf dingen uit te proberen en zorg dat je naar jezelf terug kan kijken.”